Er is geen betere manier om je gevoel te uiten als door middel van muziek.
Dansen, zingen of muziek maken, wat zégt het veel over je emoties.
Iemand die blij is zet vaak up-tempo muziek aan,
terwijl iemand met (liefdes) verdriet voor rustige lovesongs gaat.
Maar welke stemming je ook hebt, liedjes lijken áltijd over jou te gaan.
Ook nu ik je zo mis. Misschien júist omdat ik je zo mis.
Zolang als ik je ken was je al aan het zingen.
Daarom zijn er ook zo ontzettend veel nummers die me aan jou doen denken.
In eerste instantie word ik blij als ik bekende begintonen van een liedje hoor.
Bijna woordelijk zing ik het mee.
Tót de tekst indaalt en jouw stem het in mijn hoofd van me overneemt.
Ik voel de tranen komen en kan geen woord meer uitbrengen.
Stil, met natte wangen, luister ik naar jouw warme stem.
Het was zó hoe jij was. Elke dag zong je ongemerkt urenlang.
Liedjes van de radio, op je werk, in de auto, maar ook samen tijdens het afwassen.
En hoewel het vast niet "the Voice -waardig" was,
klonk ons tweestemmige geluid helemaal niet verkeerd.
Dat was iets van ons tweetjes.
En soms, tot grote hilariteit van de jongens, danste je de kamer rond met me,
waarna zij dat ook wilden.
Terwijl je zong keek je me ook altijd lief aan, alsof het liedje speciaal voor mij geschreven was.
Van "endless love" tot " with or without you".
Van "Zij" tot ( hoe ironisch het ook is) "My heart will go on".
Ik weet nog zo goed hoe je het nummer "slaap maar" van Marco Borsato zong voor mijn steeds dikker wordende buik toen ik zwanger was van de jongens.
En ondanks de emoties erbij, hoor ik alle nummers nog graag.
Ze brengen me steeds weer dicht bij jou.
Gelukkig hebben onze jongens de liefde voor muziek ook meegekregen.
Net als jij zingen ze veel en er staat altijd muziek op als ze thuis zijn.
Ze zullen hun eigen nummers krijgen waar ze herinneringen aan overhouden,
nummers die ooit over hèn lijken te gaan.
Muziek helpt me enorm door het proces van gemis en leegte.
Zingen werkt helend, en dat er tranen komen is dan helemaal niet erg.
Want als ik een dag heb dat ik het even niet meer weet,
hoor ik uiteindelijk weer jouw stem die zingt:
Hello.. is it me your looking for....
Dansen, zingen of muziek maken, wat zégt het veel over je emoties.
Iemand die blij is zet vaak up-tempo muziek aan,
terwijl iemand met (liefdes) verdriet voor rustige lovesongs gaat.
Maar welke stemming je ook hebt, liedjes lijken áltijd over jou te gaan.
Ook nu ik je zo mis. Misschien júist omdat ik je zo mis.
Zolang als ik je ken was je al aan het zingen.
Daarom zijn er ook zo ontzettend veel nummers die me aan jou doen denken.
In eerste instantie word ik blij als ik bekende begintonen van een liedje hoor.
Bijna woordelijk zing ik het mee.
Tót de tekst indaalt en jouw stem het in mijn hoofd van me overneemt.
Ik voel de tranen komen en kan geen woord meer uitbrengen.
Stil, met natte wangen, luister ik naar jouw warme stem.
Het was zó hoe jij was. Elke dag zong je ongemerkt urenlang.
Liedjes van de radio, op je werk, in de auto, maar ook samen tijdens het afwassen.
En hoewel het vast niet "the Voice -waardig" was,
klonk ons tweestemmige geluid helemaal niet verkeerd.
Dat was iets van ons tweetjes.
En soms, tot grote hilariteit van de jongens, danste je de kamer rond met me,
waarna zij dat ook wilden.
Terwijl je zong keek je me ook altijd lief aan, alsof het liedje speciaal voor mij geschreven was.
Van "endless love" tot " with or without you".
Van "Zij" tot ( hoe ironisch het ook is) "My heart will go on".
Ik weet nog zo goed hoe je het nummer "slaap maar" van Marco Borsato zong voor mijn steeds dikker wordende buik toen ik zwanger was van de jongens.
En ondanks de emoties erbij, hoor ik alle nummers nog graag.
Ze brengen me steeds weer dicht bij jou.
Gelukkig hebben onze jongens de liefde voor muziek ook meegekregen.
Net als jij zingen ze veel en er staat altijd muziek op als ze thuis zijn.
Ze zullen hun eigen nummers krijgen waar ze herinneringen aan overhouden,
nummers die ooit over hèn lijken te gaan.
Muziek helpt me enorm door het proces van gemis en leegte.
Zingen werkt helend, en dat er tranen komen is dan helemaal niet erg.
Want als ik een dag heb dat ik het even niet meer weet,
hoor ik uiteindelijk weer jouw stem die zingt:
Hello.. is it me your looking for....
