en zelfs vogeltjes die samen scharrelen; wat herken ik het toch goed.
En ook al ligt het totaal niet in mijn aard, ik voel toch een steek van jaloezie.
Ik heb het jarenlang mogen ervaren en nu het er niet meer is mis ik het zó.
Elke morgen wekte Jo me met een kus. Nu is het de wekker die ik af hoor gaan. Dat is nogal een verschil kan ik jullie vertellen. Ik mis zijn kus als hij wegging en die als hij thuis kwam.
Zijn armen om me heen als ik stond te koken. Ik mis de intimiteit en ja, ik zal er niet omheen draaien, ik mis ook die goeie pot sex. Ik neem aan dat ik niet hoef uit te leggen waarom.
Het is namelijk niet zo raar dat je iets wat je 27 jaar hebt gehad en wat zó verdomd lekker is, op den duur gaat missen.
Het is niet uitzonderlijk. In een lotgenotengroep wordt dit onderwerp regelmatig aangehaald.
Taboe of niet, het was een onderdeel van je huwelijk en daarmee nu ook een onderdeel van je rouw.
Even voor de duidelijkheid: ik ben níét wanhopig, dus mannen hoeven zich
niet op te stellen in rijen van tien...
Ervaringsexperts hebben er een nieuw woord voor bedacht: "huidhonger". En er is zelfs een boek over geschreven. Ik snap het woord huidhonger wel.
Stel je eens voor dat je stapelgek bent op melkchocolade met karamel. Elke dag staat er een schaaltje van op tafel, waar je onuitputtelijk van kunt blijven eten. Maar dan op een dag is het schaaltje leeg en is het ook nergens meer te koop. Je staat voor een leeg schap in de supermarkt. Wat dan?
Stap je dan over op een andere smaak? Puur met hazelnoot, of wit met praline?
Nee, want je vond juist die melkchocolade zo lekker. Die is niet zomaar te vervangen, hoe groot je honger er ook naar is.
En zo is het ook met intimiteit als je in de rouw bent. Het is niet zomaar vervangbaar, hoe groot de hunkering ook is. Je verlangt naar wat je had, terwijl je weet dat het is uitverkocht.
En een nieuwe smaak kun je niet "terugbrengen binnen zeven dagen met de kassabon",
als het niet bevalt. Besef daarom elke dag dat de smaak die je hebt uitgekozen niet onuitputtelijk is,
hoe vanzelfsprekend het ook lijkt dat hij altijd voorhanden is.
Of het nu lente, zomer, herfst of winter is; geniet van de liefde en geniet van elkaar.
Want ooit komt de dag dat ook jij voor een leeg schap staat..
